Recenzja: Bartek Sabela, Wszystkie ziarna piasku, Wydawnictwo Czarne, Wołowiec 2015, 344 ss.

dr Robert Potocki

Prezydent RP Bronisław Komorowski w dniach 8–9 IV 2015 r. rewizytował w Kijowie swego ukraińskiego odpowiednika. Pretekstem do jej odbycia była jednak nie tylko kurtuazja dyplomatyczna, lecz także 75. rocznica mordu katyńskiego oraz w szerszej perspektywie – animozje na linii Warszawa-Moskwa, związane z konfliktem donbaskim.

  dr Błażej Popławski

Recenzja: Jean-Charles Jauffret, Afganistan 2001–2013. Kronika przepowiedzianego braku zwycięstwa, przeł. Ewa Cylwik, Jolanta Sheybal, Wydawnictwo Akademickie Dialog, Warszawa 2014.

  Ronald Lasecki

Rosja bez Ukrainy staje się tym, czym Francja stała się po stracie Algierii. Hasło „Algierii francuskiej” dla francuskich nacjonalistów nie było po prostu hasłem obrony jednej z wielu kolonii czy też zamorskich prowincji Paryża. Zachowanie francuskiej Algierii było warunkiem zachowania przez Francję statusu globalnego mocarstwa...

  ECAG

W związku z reportażem Marcina Domagały „Między trybami imperiów”, opublikowanym 19 stycznia 2014 r., po powrocie z Sahary Zachodniej, ambasada Królestwa Maroka przesłała odpowiedź na zawarte w materiale tezy. Poniżej prezentujemy przekład tej odpowiedzi.

  geopolityka  Marcin Domagała

Mawiają, że nocne niebo najpiękniejsze jest nad Saharą. Nie ma tam świateł miast, smogu, czy szumu samochodów. Gwiazdy rządzą się swoim blaskiem, przyćmiewając nawet księżyc. Ten niebieski firmament to obecnie chyba największe bogactwo Saharyjczyków. Z reszty darów natury korzystać nie mogą...

  ECAG

Podczas tygodniowego pobytu w Saharyjskiej Arabskiej Republice Demokratycznej (SARD) delegacja Europejskiego Centrum Aanaliz Geopolitycznych w składzie: Mateusz Piskorski, Marcin Domagała i Kornel Sawiński miała okazję spotkać się (11.12. br.) z sekretarzem generalnym Ministerstwa Spraw Zagranicznych SARD w stolicy Sahary Zachodniej na wychodźstwie Rabouni - Radhim S. Bachirem.

  Jędrzej Czerep, dr Robert Czulda, dr Katarzyna Górak-Sosnowska,
dr Marta Woźniak, Marcin Toboła, Tomasz Otłowski

Przyszłość Północnej Afryki i Bliskiego Wschodu rysuje się dziś jako szereg znaków zapytania. Przy sprzyjających warunkach może zarówno dojść do kolejnej fali wystąpień i przemian poszerzających swobody obywatelskie, regres w stronę „czarnej dziury” bezpieczeństwa na mapie świata, jak i utrzymanie wątłego status quo. Jedno jest pewne: „Arabska Wiosna” wytworzyła niesłychanie ciekawe dla obserwatora „laboratorium przemian”, które warto, a nawet trzeba obserwować.

  Robert D. Kaplan

Państwo, zgodnie z najprostsza definicją, to biurokratyczna hierarchia z monopolem na użycie siły na danym terytorium geograficznym. W idealnej sytuacji nikt, poza ludźmi łamiącymi prawo, nie musi bać się władzy, a ponieważ monopolizuje ona przemoc, nikt nie musi obwiać się bliźnich. Tyranie oczywiście wywołują strach wśród większości, a słabe państwa mają problem z wprowadzeniem monopolu na przemoc – co jest jednocześnie przyczyną ich słabości. Zgodnie z tymi zasadami, wiele państw na świecie pozostaje słabymi. Natomiast Libia przeszła drogę od stanu państwa tyrańskiego do stanu, w którym ledwo można ją nazwać państwem [1].

  Jędrzej Czerep

Kazachstan pozostaje rynkiem, odbieranym jako atrakcyjny przez inwestorów z różnych branż. Pomimo trudności, jest nadal jednym z najbardziej stabilnych i perspektywicznych krajów dla inwestycji spośród republik postsowieckich w Azji Środkowej. Wiążą się one jednak z istotnymi ryzykami.