Info ECAG

Tajwan rozważa zakup czołgów używanych przez Stany Zjednoczone w Iraku i w Afganistanie, w celu odnowienia swoje dotychczasowego, starzejącego się już wojskowego parku maszyn bojowych – jak podaje agencja AFP, cytując m.in. tajwańskie ministerstwo obrony.

  dr Joanna Bocheńska

Od momentu rozpoczęcia arabskiej wiosny na przełomie 2010 i 2011 roku Kurdowie zaczęli z uwagą i nadzieją śledzić wydarzenia mające miejsce w świecie arabskim. Podczas, gdy obalenie dotychczasowych reżimów i wyzwolenie wśród ludzi woli przemian są postrzegane przez Kurdów jednoznacznie pozytywnie, to jednak proces dochodzenia do władzy organizacji typu Bractwo Muzułmanów napełnia wielu z nich rezerwą.

  Tomasz Otłowski

Początkowe antyrządowe protesty i demonstracje w Syrii przerodziły się w zbrojną rebelię, ta zaś – w faktyczną wojnę domową. Specyficzna sytuacja geopolityczna tego kraju, czy złożone interakcje z innymi aktorami regionalnej i pozaregionalnej areny międzynarodowej – sprawiają, że wydarzenia w tym państwie stają się katalizatorem procesów i mechanizmów, mogących niedługo istotnie wpływać na kształt sytuacji strategicznej na Bliskim Wschodzie.

  Pyotr Iskenderov

Geograficznie, Gazociąg Południowy posiada większą infrastrukturę, a jego zaprojektowanie zajęło pięć lat, mimo powtarzających się powikłań geopolitycznych. Początki tego projektu sięgają czerwca 2007 roku, kiedy to prezes Gazpromu Aleksandr Miedwiediew i szef włoskiego koncernu ENI Paolo Scaroni podpisali w Rzymie list intencyjny.

  geopolityka  Bartosz Mroczkowski

W Radzie Bezpieczeństwa wciąż nie ma zgody w kwestii rozwiązania coraz bardziej napiętej sytuacji w Syrii. Nie ma państwa ani organizacji, które oficjalnie optowały by dzisiaj za twardym rozwiązaniem konfliktu. Oliwy do ognia dodaje raport ONZ, opracowany przez niezależną komisję (International Independent Commission of the Inquiry), który stwierdza m.in. że syryjski reżim torturował i używał dzieci jako żywych tarcz, zwłaszcza tych, których rodzice byli podejrzani o działania dysydenckie i przynależność do opozycji.

dr Rafał Zgorzelski

Książka pod patronatem Europejskiego Centrum Analiz Geopolitycznych

Recenzja: Mohamed ElBaradei, Gra pozorów. Arsenał nuklearny a dyplomacja, Wydawnictwo Dolnośląskie, Wrocław 2012, 336 ss.

  Bartosz Mroczkowski

Arabska „Wiosna Ludów” podzieliła świat arabski i utorowała drogę albo do większej radykalizacji w tym regionie, albo do podwalin jego demokratyzacji. Przemiany, jakie nastąpiły, w zasadzie dotyczyły każdego aspektu stosunków międzynarodowych – od zmian światopoglądowych obywateli położonych tam państw, aż do nakreślenia nowej geopolitycznej strategii mocarstw stricte zainteresowanych tym regionem. Wyklarowało się także kilku lokalnych liderów, których relacje w nowej rzeczywistości będą następstwem tej wielkiej rewolucji w regionie.

  Gary Muvout

Mawiają, że zjawiskiem poprzedzającym koniec świata będzie odwrócenie biegunów Ziemi, co poprzedzi katastrofę, zapowiadaną z uwagi na brak miejsca na kolejne daty w słynnym kalendarzu starożytnych Majów. Miejmy jednak, że rację będzie miał Muniek Staszczyk, który śpiewał, że „koniec świata się nie opłaca”. Pozwólmy sobie jednak na chwile refleksji nad rzeczoną biegunowością w znaczeniu bardziej symbolicznym, ale i do pewnego stopnia również fizycznym, bo dotyczącym właśnie geopolityki.

geopolityka  Aleksandr Kuzniecow

Zdaniem wielu wybitnych, byłych i obecnych, polityków i dyplomatów ostatnie wydarzenia wokół irańskiego dossier atomowego, włączając w to rozpoczętą już wojnę ekonomiczną Stanów Zjednoczonych i Unii Europejskiej przeciwko Iranowi, świadczą o tym, że niebezpieczeństwo poważnego konfliktu zbrojnego w rejonie Zatoki Perskiej jest prawdopodobne jak nigdy dotąd. Ile warte są słowa byłego sekretarza stanu i guru amerykańskiej polityki zagranicznej Henry`ego Kissingera o „bębnach wojny” w regionie. Niewątpliwy jest też wpływ konfliktu amerykańsko-irańskiego na wewnątrz polityczną sytuację nie tylko w tych krajach, ale również w państwach europejskich i na Bliskim Wschodzie.

geopolityka  STRATFOR

Aby zrozumieć Iran, trzeba zacząć od zrozumienia tego, jak wielki jest to obszar. Iran jest siedemnastym największym państwem na świecie. Mierzy 1 684 000 kilometrów kwadratowych. Oznacza to, że jego powierzchnia jest większa od połączonego terytorium Francji, Niemiec, Holandii, Belgii, Hiszpanii i Portugali – Europy Zachodniej. Iran jest szesnastym najbardziej zaludnionym państwem na świecie, zamieszkiwanym przez około 70 mln ludzi. Jego populacja jest większa niż Francji czy Wielkiej Brytanii.