geopolityka  Radosław S. Czarnecki

Kosowo wczoraj, a Krym dziś to symbole pewnego sposobu myślenia i działań Zachodu. Cień Kosowa krąży po Europie. Jak zauważył w latach 90. XX w. ówczesny I Sekretarz ONZ Egipcjanin Butrus Butrus Ghali: „Nasza planeta znajduje się pod ciśnieniem dwóch potężnych przeciwstawnych sił: globalizacji i rozdrobnienia”.

geopolityka  prof. Alfredo Jalife-Rahme

Daleki od chęci bycia tylko związkiem z Lewantu na usługach zachodnich ambicji, „kalifat” XXI wieku przejmuje cele globalnego imperializmu. Dla Waszyngtonu ten islamski emirat jest bronią masowej zagłady dla państw wschodzących: Rosji, Indii i Chin. Jakie mogą być jego prawdopodobne zastosowania poza Syrią i Irakiem?

geopolityka  dr George Friedman

Rosja jest o wiele bardziej skuteczna, niż miało to miejsce dekadę temu. Unia Europejska jest w trakcie kryzysu wewnętrznego, Niemcy ponownie definiują swoją pozycję międzynarodową, zaś Stany Zjednoczone prowadzą niepewną i nazbyt skomplikowaną grę. Państwa Międzymorza pozostają „pod urokiem” Unii Europejskiej i NATO, lecz ta fascynacja powoli spada.

  dr Eugeniusz Januła

Obecnie trwa gorączkowy wyścig państw o pozycję w zglobalizowanym świecie. Obok innych płaszczyzn, z których niewątpliwie najważniejszą jest ekonomiczna, ten wyścig odbywa się też na płaszczyźnie militarnej. Dla świata zachodniego podstawowym dylematem jest to, czy tempo integracji państw zachodnich będą wyprzedzały różne tendencje odśrodkowe, jakie nieuchronnie globalizacji towarzyszą.

geopolityka  dr Robert Potocki, dr Dorota Miłoszewska

Specyfiką „soft power” jest to, że jej dystrybutorami są, poza państwami, także aktorzy międzynarodowi (przykładowo: ONZ, WTO, Bank Światowy), jak i organizacje pozarządowe, w tym religijne. W tym ostatnim przypadku specyficznym „supermocarstwem cywilnym” jest mini-państwo – Stolica Apostolska.

geopolityka  dr Przemysław Sieradzan

Federacja Rosyjska jest dziś państwem postimperialnym, jej struktura terytorialna i etnokulturowa ma wiele cech charakterystycznych dla klasycznego modelu imperialnego. Najbardziej charakterystyczną spośród nich jest wyraźny dualizm między centrum a peryferiami.

 ECAG

Delegacja Europejskiego Centrum Analiz Geopolitycznych, przebywająca z misją studyjną w Saharze Zachodniej, spotkała się z Abdeslamem Omarem Lahsenem, przewodniczącym organizacji rodzin uprowadzonych mieszkańców Sahary Zachodniej. Grupa zajmuje się monitorowaniem przypadków uprowadzeń Saharyjczyków od początku konfliktu i udzielanie wsparcia ich bliskim.

  Stanisław Niewiński

W przeciągu ostatniego czasu wojna domowa w Syrii – trwająca od 2011 r. – nabrała iście międzynarodowego charakteru. Stało się tak za sprawą użycia 21 sierpnia 2013 r. przez jedną ze stron konfliktu (do dziś nie zostało wyjaśnione przez którą) gazu bojowego [1]. Stany Zjednoczone oskarżyły o ten akt stronę rządową oraz zagroziły im interwencją zbrojną. Po stronie reżymu Bashara Al-Assada opowiedzieli się jego najważniejsi sojusznicy – Rosja oraz Chiny. Na Morzu Śródziemnym rozpoczęły się manewry marynarek wojennych różnych państw. Swoje jednostki wysłali Amerykanie, Francuzi, Rosjanie oraz Chińczycy. Niektórzy analitycy porównywali nawet sytuację z września 2013 r. do wydarzeń z października 1962 roku.

geopolityka  Elżbieta Daszkowska

Niewątpliwą zasługą Kemala Ataturka było nie tylko stworzenie podwalin nowoczesnego i laickiego państwa, ale też wytworzenie w społeczeństwie tureckim nowej kultury prawnoobyczajowej. Pierwszy prezydent Republiki Tureckiej w pewnym sensie „wymyślił” współczesny naród turecki, reinterpretując przeszłość i budując jego nową przyszłość.

  Felix Aleman

Podczas tzw. Zimnej Wojny, żyliśmy w świecie dwubiegunowym. Tak przynajmniej myśli wiele osób. Jak bardzo dwubiegunowy był on jednak naprawdę? Istniały dwa supermocarstwa (Stany Zjednoczone i ZSRR), z własnymi geopolitycznymi strefami wpływów (Zachód i Wschód), próbujące kontrolować surowce i ludność świata, konkurujące między sobą.