prof. dr hab. Adam Gwiazda

Nie słabnie popyt na usługi najemników wojskowych, określanych częściej mianem kontraktorów. Wybuchają bowiem nowe konflikty zbrojne, czego najnowszym przykładem jest wojna na Ukrainie, nasilająca się wojna z Państwem Islamskim oraz trwająca już pięć lat wojna domowa w Syrii. Zawód najemnika wojskowego jest drugim, najstarszym na świecie zawodem. Jego odrodzenie we współczesnych czasach, wynika z różnych przyczyn. Jedną z nich jest prywatyzacja sektora usług związanych z zapewnieniem bezpieczeństwa i dążenie do zmniejszenia kosztów. Okazuje się bowiem, że prywatne oddziały najemników mogą wykonać różne zadania szybciej i często o wiele taniej niż utrzymywane z pieniędzy podatników armie.

Jędrzej Czerep

Na przełomie 2014 i 2015 r. sytuacja wokół Libii zaczęła dojrzewać do drugiej międzynarodowej interwencji. W grudniu ub. r. liderzy Czadu, Mali i Senegalu wezwali NATO do dokończenia misji, którą Sojusz rozpoczął niecałe cztery lata temu. Chwilę później w stolicy Mauretanii liderzy pięciu państw Sahelu z podobną prośbą zwrócili się do ONZ. Na początku stycznia br. prezydent Nigru, który gościł francuskiego ministra obrony Jean-Yves Le Driana, ocenił publicznie, że kolejna interwencja jest niezbędna. Uczynił aluzję, że to Paryż, podobnie jak wcześniej w Mali i Republice Środkowoafrykańskiej, mógłby podjąć się misji zbrojnej.

Colin Todhunter

Organizmy modyfikowane genetycznie (GMO) nie są niezbędne do wykarmienia świata [1, 2]. Jeśli jednak miałyby się przyczynić do wzrostu wydajności upraw, nie powodując przy tym szkód dla środowiska i nie wpływając negatywnie na bioróżnorodność oraz zdrowie ludzkie, czy powinniśmy rozważyć ich masowe zastosowanie?

  dr Mateusz Piskorski

Umiędzynarodowienie toczącej się na Ukrainie wojny domowej przybiera różne formy. Eksperci Europejskiego Centrum Analiz Geopolitycznych, podczas ostatniej misji w Donieckiej Republice Ludowej natknęli się na liczne świadectwa obecności na tych obszarach obywateli krajów Unii Europejskiej, w tym Polski, i to walczących po różnych stronach krwawego konfliktu.

  dr Błażej Popławski

Recenzja: Pierre Buhler, O potędze w XXI wieku, przeł. Grażyna Majcher, Wydawnictwo Dialog, Warszawa 2014, 515 ss.

  Paweł Godlewski

Pod koniec września 2014 r. „koalicja chętnych” pod wodzą Stanów Zjednoczonych rozpoczęła uderzenia powietrzno-rakietowe na pozycje Państwa Islamskiego (Islamic State, IS) na terenie Syrii, rozszerzając w ten sposób zasięg dotychczasowych działań militarnych przeciwko Kalifatowi. Jednymi z ważniejszych celów w Syrii były rafinerie oraz instalacje wydobywcze na złożach naftowych, kontrolowane przez IS. Nie był to przypadek, bo to właśnie dzięki wydobyciu, przerobie i sprzedaży ropy naftowej IS stworzyło imperium finansowe, które jest w stanie utrzymać armię i administrować na zajętych terenach. Analiza potencjału finansowego Państwa Islamskiego pokazuje, jak przemyślane są działania tej organizacji oraz jak trudno będzie ją powstrzymać i pokonać.

  dr Błażej Popławski

Recenzja: Andrzej Polus, Relacje pomiędzy rządami a NGOs w afrykańskich państwach surowcowych. Przypadek Botswany, Ghany i Zambii, Oficyna Wydawnicza ATUT, Wrocław 2013, 258 ss.

geopolityka  Thierry Meyssan

Agresja Anglosasów wobec Rosji przyjmuje formę wojny finansowej i gospodarczej. Licząc się z ewentualnością wojny, Rosja przekierowuje sektor rolniczy na tory autarkii i zawiązuje nowe sojusze. Po utworzeniu Kalifatu w regionie Lewantu, Waszyngton odsłoni kolejną kartę we wrześniu, w Petersburgu. A wówczas zdolność Rosji do zachowania stabilności wewnątrz kraju zadecyduje o dalszym biegu wydarzeń.

  Tomasz Otłowski

Nie powinniśmy lekceważyć poczynań Islamskiego Państwa Iraku i Lewantu. Organizacja ta może wywołać w regionie zamieszanie znacznie większe niż to, którego jesteśmy świadkami.

dr Błażej Popławski

Bierność wobec kryzysu ukraińskiego nie jest możliwa. Rozpala on wyobraźnię mediów, które – manierą raz bardziej reporterską, a raz tabloidalną – atakują nas setkami interpretacji. Diagnozy te rzadko dokonywane są bezstronnie w obrębie dyskursu eksperckiego, a częściej dowodzą uwikłania podmiotu wydającego opinie w określone ideologie i stereotypy.