Muhammad Amirhonow

Region Bliskiego Wschodu posiada bogatą i sięgającą daleko w głąb starożytności historię. Dlatego tak przykro patrzeć na wszystko to, co tam się obecnie dzieje, zwłaszcza w Iraku i w Syrii. Toczące się w regionie działania zadają ogromne straty światu arabskiemu, muzułmańskiej kulturze i kulturowej spuściźnie całej ludzkości. U źródła tych wydarzeń i pojawienia się w arabskim świecie pseudo-państwa pod nazwą „Państwo Islamskie” leżą różne przyczyny, w tym geopolityczne, geoekonomiczne, energetyczne, religijne, społeczne, i etnopolityczne. Autor skoncentruje się w niniejszym tekście na energetycznym aspekcie trwających tam zdarzeń. Historycznie tak się złożyło, że region Bliskiego Wschodu bogaty jest w złoża gazu i ropy. Pod względem wielkości zasobów węglowodorowych, Bliski Wschód zajmuje pierwsze miejsce na świecie – w regionie skupia się 61,5% zapasów ropy i 40,6% zapasów gazu [1].

geopolityka Rostisław Iszczenko

Wydawałoby się, że Baku nie ma związku z Saną lub Adenem. Azerbejdżan znajduje się na północnym krańcu obszaru zwanego Wielkim Bliskim Wschodem, a Jemen na krańcu południowym tego regionu. W Jemenie rozprzestrzenia się, pogłębiona agresją zewnętrzną, wojna domowa, a Azerbejdżan, dzięki przyjęciu efektywnych środków zapobiegawczych, szczęśliwie uniknął prób kolorowych przewrotów. Jego jedyny konflikt zewnętrzny, który przez długie lata pozostawał zamrożony, ma szanse się rozwiązać w ciągu najbliższych pięciu lat.

  geopolityka  Thierry Meyssan

Działania nowego prezydenta Iranu, szejka Hasana Rouhaniego, odbiegły dalece od antyimperialistycznej polityki, której początek położył imam Chomeini. Wygląda na to, że Najwyższy Przywódca, ajatollah Ali Chamanei, który wspierał kandydaturę H. Rouhaniego, postanowił sabotować porozumienie, które prezydent wynegocjował potajemnie ze Stanami Zjednoczonymi i z Unią Europejską. Waszyngton nie zamierza jednak na to przystawać, dlatego już dziś szykuje swój „plan B”.

  Paweł Godlewski

Reakcja na wydarzenia na Ukrainie w pierwszych miesiącach 2014 roku po raz kolejny pokazała, w jakim klinczu znajdują się Unia Europejska, Rosja i Ukraina. Z Rosji pochodzi trzecia część importu gazu do UE. Unia z kolei odpowiada za ponad połowę eksportu surowca z Rosji. Pomiędzy Rosją i UE znajduje się zależna od rosyjskiego gazu Ukraina, przez którą przechodzi połowa tranzytu gazu z Rosji do Europy. 

  Paweł Godlewski

19 września 2013 roku konsorcjum Shah Deniz (dalej: SD) podpisało kontrakty z szeregiem europejskich firm na dostawy gazu ziemnego z drugiego etapu wydobycia surowca ze złoża Shah Deniz. Zawarte umowy będą możliwe do zrealizowania po wybudowaniu Rurociągu Transadriatyckiego (TAP – Trans-Adriatic Pipeline), który konsorcjum SD wybrało w czerwcu 2013 roku jako pierwsze połączenie gazowe w ramach tzw. Południowego Korytarza Gazowego, tym samym odrzucając propozycję Nabucco West.

  Info ECAG

Azerski gaz popłynie w końcu na zachód, ale nie do liczących na dywersyfikację dostaw z Rosji państw środkowoeuropejskich, ale do partnerów gotowych rozmawiać z Baku o zyskach, a nie o polityce. 

geopolityka  Paweł Godlewski

28 czerwca 2013 roku konsorcjum Shah Deniz podało długo oczekiwaną wiadomość o wyborze rurociągu europejskiego, który otrzyma 10 mld m3 rocznie z azerskiego złoża Shah Deniz II. Pierwszym połączeniem w ramach unijnego Południowego Korytarza Gazowego będzie Gazociąg Transadriatycki (Transadriatic Pipeline – TAP). Tym samym decyzja ta oznacza koniec marzeń o Nabucco, rurociągu od lat postrzeganego jako flagowy projekt Unii Europejskiej w zakresie dywersyfikacji dostaw gazu ziemnego. 

  Igor Aleksiejew

Prace nad trzecim i czwartym odcinkiem rosyjskiego Gazociągu Południowego zostaną ukończone przed rokiem 2018. Mimo tego, ponadpaństwowe struktury w Brukseli i ich reprezentanci w Berlinie wciąż nie potrafią wypracować możliwego do przewidzenia, jednolitego stanowiska w sprawie tego projektu o niezaprzeczalnym znaczeniu dla geopolityki. 

  Paweł Godlewski

Projekt Nabucco wystartował oficjalnie w 2002 roku i rozpoczął się od wstępnych rozmów pomiędzy austriackim OMV, tureckim BOTAS, węgierskim MOL, rumuńskim Transgazem i bułgarskim Bulgargazem – koncernami z krajów, przez które rurociąg miał przebiegać. Dwa lata później podmioty te powołały do życia spółkę o nazwie Nabucco Gas Pipeline International GmbH (później dołączył niemiecki RWE).

  Artur Bilski

Stan uśpionej wojny między Armenią i Azerbejdżanem trwa w praktyce od zawieszenia broni w 1994 r., poprzedzonego długotrwałą wojną o sporne terytorium Nagornego Karabachu (będącego częścią Azerbejdżanu, ale zamieszkałego w większości przez ludność ormiańską). W efekcie obszar pozostaje zajęty przez Ormian (jako nieuznane pseudopaństwo pod kontrolą Erewania), a Turcja i Azerbejdżan zamknęły przed Armenią swoje granice.