dr Robert Potocki

Były premier Ukrainy Mykoła Azarow (pełniący swój urząd od 11 III 2010 r. do 28 I 2014 r.) [1], przebywając – chcąc nie chcąc na przymusowym wygnaniu w Moskwie – najwyraźniej nie zamierza pogodzić się ze zmianami, jakie zaszły w jego kraju od czasu zakończenia rewolucyjnego EuroMajdanu. Otóż już 4 lutego 2015 r. publicznie ogłosił on zamiar powołania alternatywnego wobec „kijowskiej junty” rządu na wychodźstwie, który miał jakoby stanowić realną alternatywę polityczną w przypadku załamania się reżimu rewolucyjnego w wyniku wojny domowej (konfliktu donbaskiego) lub Trzeciego Majdanu (kontestacji społecznej) [2]. W jego mniemaniu wspomniane Centrum Państwowe miałoby sprawować do tego czasu także funkcję „gabinetu cieni” oraz organizować uchodźców politycznych przebywających na terytorium Rosji. Co ciekawe – zainteresowanie wspomnianą inicjatywą polityczną wyraził niemal natychmiast Oleg Cariow – przewodniczący Rady Najwyższej Noworosji. Tylko co chciał on w ten sposób wyrazić lub zasygnalizować?

dr Stanisław Tarasow

Po tym, jak prezes Gazpromu Aleksiej Miller ogłosił że Rosja odmawia tranzytu rosyjskiego gazu przez Ukrainę, jednocześnie wzywając Unię Europejską do intensyfikacji prac nad stworzeniem infrastruktury dla „tureckiego gazociągu”, gwałtownie zareagowały Ankara i Kijów. Turcja, pretendująca do roli największego bliskowschodniego węzła energetycznego, taktycznie obecnie próbuje porzucić wspólny z Rosją front przeciwko UE.

Witold Szirin Michałowski

Ziemia Halicka, razem z Grodami Czerwieńskimi, sięgała od Karpat do Morza Czarnego i Dunaju, obejmując dolny bieg Prutu, Seretu i Dniestru. Wyróżniała się jakością gleby i bogactwami naturalnymi a szczególnie dużą ilością żup solnych. W wiekach XII i XIII, po upadku Kijowa była obszarem najlepiej rozwiniętym ekonomicznie i kulturalnie w centrum naszego kontynentu.

Tomasz Jankowski

W efekcie wojny domowej na Ukrainie i kryzysu w stosunkach na linii Unia Europejska-Rosja, coraz bardziej popularną ideą staje się rozmieszczenie w krajach Europy Środkowo-Wschodniej sił NATO. Mowa tutaj nie tylko o „szpicy”, która miałaby stacjonować w Polsce, ale także o potencjalnych bazach mogących funkcjonować w krajach takich jak Estonia, Łotwa, Litwa, ale też Rumunia i Bułgaria. Nietrudno zauważyć, że mowa o państwach geograficznie będących granicą NATO, co niesie ze sobą tym samym aspekt geopolityczny. Na wschód, znajdują się strategiczne z punktu widzenia rosyjskiej obronności tereny takie jak Ukraina, Białoruś i co może również kluczowe – Morze Czarne.

  Bartosz Mroczkowski

Konflikt na Ukrainie, według opinii wielu ekspertów i polityków, poważnie naruszył europejski system bezpieczeństwa, ponieważ część jednego państwa została anektowana przez państwo sąsiednie. Tym samym aneksja Krymu jest problemem bardzo złożonym w kontekście historycznym, prawnym, politycznym, geopolitycznym i geostrategicznym oraz powoduje konieczność zmiany systemu sojuszy i relacji bilateralnych między poszczególnymi graczami w Europie środkowo-wschodniej.

  Ronald Lasecki

Rozwój wypadków na Ukrainie wskazuje, że kraj ten dla Rosji jest już stracony. Odrębna tożsamość wykuwa się w obliczu wspólnego wroga. Dla Ukraińców wrogiem takim stała się Rosja. W ubiegłych miesiącach przekonali się, że z Rosją można walczyć i wygrywać. Utwierdzili się również w przeświadczeniu, że to Rosja jest największym zagrożeniem dla ich państwowości, bowiem wspiera na terenie Ukrainy siły separatystyczne. Niezależnie od rezultatu starć w Donbasie, na Ukrainie jako takiej orientacja antyrosyjska uległa znacznemu wzmocnieniu.

  Paweł Godlewski

Reakcja na wydarzenia na Ukrainie w pierwszych miesiącach 2014 roku po raz kolejny pokazała, w jakim klinczu znajdują się Unia Europejska, Rosja i Ukraina. Z Rosji pochodzi trzecia część importu gazu do UE. Unia z kolei odpowiada za ponad połowę eksportu surowca z Rosji. Pomiędzy Rosją i UE znajduje się zależna od rosyjskiego gazu Ukraina, przez którą przechodzi połowa tranzytu gazu z Rosji do Europy. 

  dr Eugeniusz Januła

Na tej wielkiej światowej szachownicy Ukraina, ale też Polska, są graczami zdecydowanie drugiej ligi. Najbardziej prawdopodobny z dzisiejszego punktu widzenia scenariusz to taki, że Ukraina zostanie sfederalizowana. Widać już wyraźnie, że państwo to nie ma szans na utrzymanie się jako unitarne.

geopolityka Aleksandra Głodek

Recenzja: Tomasz Stępniewski, Polityka czarnomorska Federacji Rosyjskiej, Wydawnictwo Instytutu Europy Środkowo Wschodniej, Seria: Prace Instytutu Europy Środkowo-Wschodniej, t. 22, Lublin 2011, 57 ss.

  Maurycy Mietelski

Turecki premier Recep Tayyip Erdoğan złożył kilka dni temu dwudniową wizytę w Rosji, gdzie spotkał się z rosyjskim prezydentem Władimirem Putinem. Wydawało się, że sprawa Syrii mocno dzieli oba kraje, jednak ich przywódcy rozmawiali przede wszystkim o pogłębianiu współpracy.