prof. Aleksander Dugin

Niemiecki konserwatywny rewolucjonista Artur Moeller van der Bruk napisał w swoim czasie bardzo głębokie słowa: „Wieczność jest po stronie konserwatysty”. Wieczność jest po naszej stronie. Wielkie starcia narodów, kultur, cywilizacji, ideologii odzwierciedlają archetypiczną walkę aniołów, w której niebiański gospodarz dobra toczy walkę z demonami zła. Odzwierciedla to także wieczną wertykalną oś wielkiego dramatu. Walka aniołów – poza czasem toczy się bezustannie, jest wpisana w wieczność jako struktura paradygmatu.

  prof. Aleksander Dugin

Władimir Putin nie opłakiwał socjalizmu jako ideologii. Miał na myśli rozpad strategicznej całości, czyli Wielką Rosję, czy to w wydaniu prawosławno-monarchistycznego Imperium Rosyjskiego, czy to w formie bolszewickiego ZSRR. Ideologie znajdowały się na różnych biegunach, a geopolityka była z nimi tożsama. Tym samym rzucił wyzwanie unipolarnemu modelowi świata i amerykańskiej hegemonii… 

geopolityka  prof. Aleksander Dugin

Już dawno przyszedł czas, by wielki nacjonalizm narodu rosyjskiego przestał być tylko jednym z ruchów społecznych lub określonym światopoglądem, i stał się oficjalną polityką państwa.

geopolityka  prof. Aleksander Dugin

11 września 2013 r. przypadła 12. rocznica bezprecedensowego zamachu terrorystycznego, kiedy to porwane samoloty zniszczyły wieże Światowego Centrum Handlu w Nowym Jorku i uszkodziły budynek Pentagonu, położony w pobliżu Waszyngtonu. O tym, kto jest winny śmierci prawie trzech tysięcy ludzi mówi mnóstwo wersji, większość których, nawiasem mówiąc, wskazuje na Al-Kaidę – mityczną czy realną – jako zaledwie parawan dla tej operacji. Aby zorientować się, kto nakierował te samoloty na cele – nieżyjący już Osama bin Laden czy George Bush – należy spojrzeć na to tragiczne wydarzenie z punktu widzenia finansów. Is fecit cui prodest – ten uczynił, komu przyniosło to korzyść. Zatem jakie są ekonomiczne konsekwencje zamachu z 11 września?

geopolityka  prof. Aleksander Dugin

Sytuację w Syrii trzeba rozpatrywać w pierwszej kolejności w kontekście geopolitycznym. Podobnie jak Iran, Rosja czy Chiny, Syria opowiada się po stronie systemu multipolarnego. Świat wielobiegunowy, to taki, w którym Ameryka, blok zachodni, nie posiada wyłącznego prawa do decydowania o wszystkich problemach. Wielobiegunowość świata zakłada różne punkty widzenia na kwestię racji lub winy i na to, jakie należy podjąć działania w tym czy innym przypadku.

Istnieje fundamentalny podział geopolityczny. Z jednej strony istnieją zwolennicy świata wielobiegunowego w postaci Rosji, Chin i innych wielkich państw, a także państwa i społeczności szyickie, z drugiej zaś strony – zwolennicy świata jednobiegunowego, a więc Stany Zjednoczone i różne ich subimperialistyczne siły, reprezentujące sobą rząd światowy. Pomiędzy nimi rozpoczyna się finałowa walka… – mówi prof. Aleksander Dugin w rozmowie ze Slobodanem Ericzem z serbskiego magazynu Geopolityka.

  prof. Aleksander Dugin

Istnieją dwie Europy. Europa-1, reprezentowana przez oficjeli, przedstawicielską biurokrację, w której wszystko jest wspaniałe, wszystko znakomite. I istnieje inna Europa, która znajduje się właśnie tutaj, w tej Europie-1, a nie gdzieś poza jej granicami. Która mówi: „Przerwijcie tą katastrofę. Szukajmy drogi ratunku gdzie się tylko da: w duchowych kultach Wschodu, w Azji. Dłużej tego nie wytrzymamy. Jeszcze trochę i ostatecznie spadniemy w przepaść”. 

  prof. Aleksander Dugin

„Kolorowa rewolucja”, której perspektywa coraz wyraźniej stoi przed Rosją, może się powieść nie dzięki umiejętnościom tych, którzy sterują nią zza granicy, ale przez błędne kalkulacje samego Putina.

  Aleksander Dugin

W dzisiejszych czasach energetyka zastąpiła geopolitykę w klasycznym słowa tego znaczeniu. Jeśli w XIX i XX wieku reguły geopolityki były wykorzystywane w walce o nowe kolonie, przy prowadzeniu wojen, okupacji, do zagarniania cudzych terytoriów, czy zawierania strategicznych umów między państwami, to w XXI wieku środek ciężkości przeniósł się w stronę gospodarki i energetyki.

geopolityka  Aleksander Dugin

Saakaszwili działa według schematu, ustalonego przez Waszyngton i taki układ w żaden sposób nie zależy od pozycji Moskwy – dopóki zaoceanicznemu gigantowi nie zostanie rzucone wyzwanie.